Αρχαία ΄Γ Γυμνασίου-Μετάφραση 1η,2η,3η Ενότητα

Ενότητα 1^η    Η Ελένη και η καταστροφή της Τροίας

Εἰ ἐν Ἰλίῳ Ἑλένη ἦν,	Αν η Ελένη βρισκόταν στην Τροία,
ἀπέδοντο ἄν αὐτὴν τοῖς Ἕλλησιν οἱ Τρῶες,	οι Τρώες θα την έδιναν στους Έλληνες,
ἑκόντος γε ἤ ἄκοντος Ἀλεξάνδρου.	με τη θέληση ή χωρίς τη θέληση του Αλέξανδρου.
Οὐ γὰρ δὴ οὕτω γε φρενοβλαβής ἦν Πρίαμος οὐδὲ οἱ ἄλλοι Τρῶες,	Γιατί βέβαια δεν ήταν τόσο παράφρονας ο Πρίαμος ούτε οι άλλοι Τρώες,
ὥστε τοῖς σφετέροις σώμασι καὶ τοῖς τέκνοις καὶ τῇ πόλει κινδυνεύειν ἐβούλοντο,	ώστε να βάζουν σε κίνδυνο τη ζωή τη δική τους και των παιδιών τους και της πόλης τους,
ὅπως Ἀλέξανδρος Ἑλένῃ συνοικῇ.	για να ζει ο Αλέξανδρος μαζί με την Ελένη.
Εἰ δὲ τοι καὶ ἐν τοῖς πρώτοις χρόνοις ταῦτα ἐγίγνωσκον,	Κι αν βέβαια και στα πρώτα χρόνια είχαν αυτή τη γνώμη,
ἐπεὶ πολλοὶ μὲν τῶν ἄλλων Τρώων, μάλιστα δὲ οἱ αὑτοῦ υἱεῖς,	όταν πολλοί άλλοι Τρώες και μάλιστα και τα παιδιά του,
ὁπότε συμμίσγοιεν τοῖς Ἕλλησιν, ἀπώλλυντο,	σκοτώνονταν όσες φορές συγκρούονταν με τους Έλληνες,
Πρίαμος, εἰ καὶ αὐτὸς Ελένη συνώκει,	ο Πρίαμος, ακόμη κι αν συγκατοικούσε ο ίδιος με την Ελένη,
ἀπέδωκεν ἄν αὐτὴν Μενελάῳ,	θα την επέστρεφε στο Μενέλαο,
ἵνα αὐτὸς καὶ οἱ ὑπήκοοι αὐτοῦ ἀπαλλαγεῖεν τῶν παρόντων κακῶν.	για να απαλλαγούν ο ίδιος και οι υπήκοοί του από τις συμφορές της εποχής τους.
Ἀλλ’ οὐ γὰρ εἶχον Ἑλένην ἀποδοῦναι	Αλλά δεν είχαν την Ελένη, για να την επιστρέψουν
οὐδὲ λέγουσιν αὐτοῖς τὴν ἀλήθειαν ἐπίστευον οἱ Ἕλληνες,	ούτε τους πίστευαν οι Έλληνες, παρόλο που αυτοί έλεγαν την αλήθεια,
ὡς μὲν ἐγὼ γνώμην ἀποφαίνομαι,	όπως εγώ πιστεύω,
τοῦ δαιμονίου παρασκευάζοντος	επειδή ο θεός μηχανευόταν
ὅπως πανωλεθρίᾳ ἀπολόμενοι	με την ολοκληρωτική τους καταστροφή
καταφανὲς τοῦτο τοῖς ἀνθρώποις ποιήσωσι,	να κάνουν ολοφάνερο στους ανθρώπους αυτό
ὡς τῶν μεγάλων ἀδικημάτων	ότι δηλαδή για  τις μεγάλες αδικίες
μεγάλαι εἰσὶ καὶ αἱ τιμωρίαι παρὰ τῶν θεῶν.	μεγάλες είναι και οι τιμωρίες από τους θεούς.

Ενότητα 2^η  Θυσία για την πατρίδα

Ὥστε προσήκει τούτους εὐδαιμονεστάτους ἡγεῖσθαι,	Επομένως ταιριάζει να θεωρούμε αυτούς πάρα πολύ ευτυχισμένους,
οἵτινες ὑπέρ μεγίστων καί καλλίστων κινδυνεύσαντες	οι οποίοι αφού κινδύνευσαν για τα πιο μεγάλα και τα πιο ωραία
οὕτω τόν βίον ἐτελεύτησαν,	έτσι τελείωσαν τη ζωή τους,
οὐκ ἐπιτρέψαντες περί αὑτῶν τῇ τύχη	χωρίς να εμπιστευθούν τους εαυτούς τους στην τύχη
οὐδ’ ἀναμείναντες τόν αὐτόματον θάνατον,	ούτε να περιμένουν το φυσικό θάνατο,
ἀλλ’ ἐκλεξάμενοι τόν κάλλιστον.	αλλά με το να προτιμήσουν τον πιο ωραίο.
Καί γάρ τοι ἀγήρατοι μέν αὐτῶν αἱ μνῆμαι,	Και γι’ αυτό βέβαια είναι αγέραστες οι μνήμες τους
ζηλωταί δέ ὑπό πάντων ἀνθρώπων αἱ τιμαί·	και αξιοζήλευτες οι τιμές τους απ’  όλους τους ανθρώπους·
οἵ πενθοῦνται μέν διά τήν φύσιν ὡς θνητοί,	αυτοί πενθούνται λόγω της φύσης τους ως θνητοί,
ὑμνοῦνται δέ ὡς ἀθάνατοι διά τήν ἀρετήν.	εξυμνούνται όμως ως αθάνατοι λόγω της γενναιότητάς τους.
Καί γάρ τοι θάπτονται δημοσίᾳ,	Και γι’ αυτό βέβαια θάβονται με δημόσια φροντίδα
καί ἀγῶνες τίθενται ἐπ’ αὐτοῖς ῥώμης καί σοφίας καί πλούτου,	και καθιερώνονται αγώνες δύναμης και σοφίας και πλούτου προς τιμή τους,
ὡς ἀξίους ὄντας τούς ἐν τῷ πολέμῳ τετελευτηκότας	με την ιδέα ότι (επειδή) είναι άξιοι αυτοί που έχουν σκοτωθεί στον πόλεμο
ταῖς αὐταῖς τιμαῖς καί τούς ἀθανάτους τιμᾶσθαι.	να τιμούνται με τις ίδιες τιμές με τους αθάνατους.
Ἐγώ μέν οὖν αὐτούς καί μακαρίζω τοῦ θανάτου καί ζηλῶ,	Εγώ λοιπόν και τους καλοτυχίζω και τους ζηλεύω για το θάνατό τους
καί μόνοις τούτοις ἀνθρώπων οἶμαι κρεῖττον εἶναι γενέσθαι,	και νομίζω ότι μόνο αυτοί από τους ανθρώπους άξιζαν να ζήσουν,
οἵτινες, ἐπειδή θνητῶν σωμάτων ἔτυχον,	οι οποίοι, αφού έλαβαν θνητά σώματα,
ἀθάνατον μνήμην διά τήν ἀρετήν αὑτῶν κατέλιπον.	κληροδότησαν αθάνατη μνήμη λόγω της ανδρείας τους.

Ενότητα 3^η  Η κατοχή της εξουσίας δεν εγγυάται την ευτυχία

Εἰ δὲ σὺ οἴει ὡς πλείω ἔχων τῶν ἰδιωτῶν κτήματα ὁ τύραννος	Αν λοιπόν εσύ νομίζεις ότι επειδή ο τύραννος έχει περισσότερα αγαθά από τους πολίτες
διὰ τοῦτο καὶ πλείω ἀπ’ αὐτῶν εὐφραίνεται,	γι’ αυτό και εξαιτίας αυτών περισσότερο χαίρεται
οὐδὲ τοῦτο οὕτως ἔχει, ὦ Σιμωνίδη,	ούτε αυτό είναι έτσι, Σιμωνίδη,
ἀλλ’ ὥσπερ οἱ ἀθληταὶ οὐχ ὅταν ἰδιωτῶν γένωνται κρείττονες,	αλλά όπως και οι αθλητές, όχι όταν γίνονται καλύτεροι από τους πολίτες,
τοῦτ’ αὐτοὺς εὐφραίνει,	αυτό τους ευχαριστεί,
ἀλλ’ ὅταν τῶν ἀνταγωνιστῶν ἥττους, τοῦτ’ αὐτοὺς ἀνιᾷ,	αλλά όταν γίνουν κατώτεροι από τους συναθλητές τους, αυτό τους ενοχλεί,
οὕτω καὶ ὁ τύραννος οὐχ ὅταν τῶν ἰδιωτῶν πλείω φαίνηται ἔχων,	έτσι και ο τύραννος, όχι όταν φαίνεται ότι έχει περισσότερα από τους πολίτες,
τότ’ εὐφραίνεται,	τότε ευχαριστιέται,
ἀλλ’ ὅταν ἑτέρων τυράννων ἐλάττω ἔχη, τούτῳ λυπεῖται·	αλλά όταν είναι κατώτερος από άλλους τυράννους, λυπάται γι’ αυτό·
τούτους γὰρ ἀνταγωνιστὰς ἡγεῖται αὑτῷ τοῦ πλούτου εἶναι.	γιατί νομίζει ότι αυτοί είναι ανταγωνιστές του στον πλούτο.
Οὐδέ γε θᾶττόν τι γίγνεται τῷ τυράννῳ ἤ τῷ ἰδιώτῃ ὧν ἐπιθυμεῖ.	Ούτε βέβαια ο τύραννος αποκτά κάτι από όσα επιθυμεί γρηγορότερα από τον απλό πολίτη.
Ὁ μὲν γὰρ ἰδιώτης οἰκίας ἤ ἀγροῦ ἤ οἰκέτου ἐπιθυμεῖ,	Γιατί ο πολίτης επιθυμεί σπίτια ή αγρό ή δούλο,
ὁ δὲ τύραννος ἤ πόλεων ἤ χώρας πολλῆς ἤ λιμένων ἤ ἀκροπόλεων ἰσχυρῶν [...]	ενώ ο τύραννος ή πόλεις ή τεράστια περιοχή ή λιμάνια ή οχυρωμένες ακροπόλεις [...]
Ἀλλά μέντοι καὶ πένητας ὄψει οὐχ οὕτως ὀλίγους τῶν ἰδιωτῶν	Αλλά όμως θα δεις και φτωχούς όχι τόσο λίγους πολίτες
ὡς πολλοὺς τῶν τυράννων.	όσο πολλούς τυράννους.
Οὐ γὰρ κρίνεται τῷ ἀριθμῷ οὔτε τὰ πολλά οὔτε τὰ ὀλίγα,	Γιατί ούτε τα πολλά ούτε τα λίγα εξετάζονται με βάση τον αριθμό,
ἀλλά πρὸς τὰς χρήσεις·	αλλά με βάση τη χρησιμότητά τους·
ὥστε τὰ μὲν ὑπερβάλλοντα τὰ ἱκανὰ πολλά ἐστι,	ώστε όσα ξεπερνούν τα αρκετά είναι πολλά,
τὰ δὲ τῶν ἱκανῶν ἐλλείποντα ὀλίγα.	όσα όμως υπολείπονται από τα αρκετά είναι λίγα.
Τῷ οὖν τυράννῳ τὰ πολλαπλάσια ἧττον ἱκανά ἐστιν	Για τον τύραννο λοιπόν τα πολλαπλάσια αρ-κούν λιγότερο
εἰς τὰ ἀναγκαῖα δαπανήματα ἤ τῷ ἰδιώτῃ.	για τις αναγκαίες δαπάνες από ό,τι στον πολίτη.

 

 

 

Γαρεφαλάκη Έφη 
Εκπαιδευτικός Φιλόλογος
Master στη Διαπολιτισμική Εκπαίδευση 
Φιλολογικά μαθήματα (Ηράκλειο - Γάζι - Αμμουδάρα) 
Τηλ. +30 694.956.3452