2.
Τι υπόσχεται ο Μαντίθεος στους Βουλευτές και ποια η αιτία και ο σκοπός της
υπόσχεσης;
[Ο Μαντίθεος με την πρόθεσή του να μην
κουράσει τους βουλευτές επιδιώκει την εύνοιά τους.]
«ποιήσομαι δὲ τὴν ἀπολογίαν ὡς ἂν δύνωμαι διὰ βραχυτάτων»
Ο Μαντίθεος υπόσχεται στους Βουλευτές
πως θα προσπαθήσει να είναι όσο γίνεται πιο σύντομος στην απολογία του,
θέλοντας έτσι να κερδίσει την εύνοιά τους, αφού δείχνει αφενός πως σέβεται το χρόνο
τους, και αφετέρου πως αντιλαμβάνεται ότι οι μακρηγορίες είναι κουραστικές για
τους ακροατές ενός λόγου.
Η αιτία αυτής της υπόσχεσης προκύπτει
απ’ το γεγονός πως ενώ έχει ήδη απαντήσει πλήρως στις κατηγορίες που έχουν
διατυπωθεί εις βάρος του, έχει καλύψει μικρό μόνο μέρος της ομιλίας του. Όσα
απομένουν είναι περισσότερα απ’ όσα έχουν ήδη ειπωθεί, αλλά εξίσου σημαντικά
καθώς τώρα πρόκειται να παρουσιάσει τα στοιχεία εκείνα που συνθέτουν την
προσωπικότητά του, και άρα πιστοποιούν πως είναι κατάλληλος και άξιος για το
βουλευτικό αξίωμα.
Προκειμένου, λοιπόν, να διατηρήσει την
προσοχή τους σε όσα έχει ακόμη να τους πει, δίνει την υπόσχεση πως θα είναι
σύντομος, δημιουργώντας έτσι θετικό κλίμα στους Βουλευτές, και παράλληλα την
αίσθηση πως με την ίδια αμεσότητα και λιτότητα που απέρριψε το κατηγορητήριο,
θα ολοκληρώσει και το υπόλοιπο της ομιλίας του.
3.
Το ήθος του Μαντιθέου αναδεικνύεται μέσα από αντιθέσεις. Να τις επισημάνετε.
Οι αντιθέσεις που αναδεικνύουν το ήθος
του Μαντιθέου είναι οι ακόλουθες:
- Ο Μαντίθεος, παρόλο που δεν
κληρονόμησε σημαντική περιουσία, εντούτοις φάνηκε απόλυτα συνεπής στις
οικογενειακές του υποχρεώσεις παντρεύοντας και προικίζοντας τις δύο αδερφές του
με σχετικά καλή προίκα (30 μνες στην καθεμία). Ενώ, παράλληλα, κατά το μοίρασμα
της πατρικής κληρονομιάς έδωσε μεγαλύτερο μερίδιο στον μικρότερο αδερφό του. Ο
Μαντίθεος, βέβαια, αν και πρωτότοκος δεν δικαιούταν μεγαλύτερο ποσοστό της
κληρονομιάς από τον αδερφό του, ωστόσο η πρόθεσή του να παραχωρήσει σ’ εκείνον
περισσότερα είναι σαφής ένδειξη της αφιλοκέρδειας του.
- Η δημόσια ζωή του Μαντιθέου τον
φέρνει σε πλήρη αντίθεση με τους νέους ανθρώπους της ηλικίας του, οι οποίοι
προτιμούν να περνούν τον καιρό τους παίζοντας ζάρια, πίνοντας και
παρεκκλίνοντας σε ακολασίες. Έτσι, χωρίς ο ίδιος να προκαλεί, έρχεται
αντιμέτωπος με διάφορες ψευδείς κατηγορίες και συκοφαντίες απ’ τους
συνομηλίκους του, οι οποίοι φθονούν την δική του ηθική ακεραιότητα.
- Παρά το γεγονός πως πολλοί συμπολίτες του
έχουν βρεθεί υπόλογοι σε διάφορες δίκες, ο ίδιος δεν έχει εμπλακεί σε καμία
ιδιωτική δίκη, ούτε έχει γίνει εις βάρος του κάποια έγγραφη κατηγορία ή κάποια
μήνυση.
- Ακόμη και στις πιο κρίσιμες κι
επικίνδυνες στιγμές ο Μαντίθεος διαφοροποιείται σε σχέση με τους άλλους πολίτες
που ενδιαφέρονται περισσότερο για τον εαυτό τους παρά για την πατρίδα τους.
Έτσι, όταν επρόκειτο να συμμετάσχει στην κοινή μάχη Αθηναίων και Βοιωτών
ενάντια στους Σπαρτιάτες, παρόλο που είχε νόμιμα συμπεριληφθεί στους ιππείς -οι
οποίοι θα είχαν μεγαλύτερη ασφάλεια στο πεδίο της μάχης-, ο ίδιος ζήτησε και
τελικά συμμετείχε στο πεζικό, θέτοντας τον εαυτό του σε μεγάλο κίνδυνο. Σε
αντίθεση, επομένως, μ’ εκείνους που διεκδικούσαν ακόμη και με άνομους τρόπους
μια θέση στο ιππικό, ο Μαντίθεος επέδειξε θάρρος και σεβασμό προς τους λιγότερο
ευνοημένους συμπολίτες του επιλέγοντας συνειδητά να συμμετάσχει στην τάξη των
οπλιτών.
7.
ὅ τι,
πλείω, ἐμαυτῷ: Να κλιθούν στο θηλυκό γένος.
Ενικός αριθμός
ἥτις πλείων
& πλέων ---
ἧστινος πλείονος
& πλέονος ἐμαυτῆς
ᾗτινι πλείονι
& πλέονι ἐμαυτῇ
ἥντινα πλείονα
& πλέονα & πλείω ἐμαυτήν
πλεῖον & πλέον ---
Πληθυντικός αριθμός
αἵτινες πλείονες
& πλείους & πλέονες & πλέους ---
ὧντινων πλειόνων
& πλεόνων ἡμῶν αὐτῶν
αἷστισι(ν) πλείοσι & πλέοσι ἡμῖν αὐταῖς
ἅστινας πλείονας
& πλείους & πλέονας & πλέους ἡμᾶς αὐτάς
πλείονες
& πλείους & πλέονες & πλέους ---
8.
σκέψασθε, ἀνάβηθι:
Να αντικατασταθούν χρονικά και εγκλιτικά.
σκέψασθε: β΄ πληθυντικό πρόσωπο,
προστακτικής αορίστου του ρήματος σκοποῦμαι
[σκοπέω -ῶ και σκοπέομαι -οῦμαι (= παρατηρώ, εξετάζω, σκέφτομαι),
πρτ. ἐσκόπουν και ἐσκοπούμην, μέσ. μέλλ. σκέψομαι, μέσ.
αόρ. ἐσκεψάμην, πρκμ. (μ’ ενεργ. και παθ. σημασ.)
ἔσκεμμαι, υπερσ. (με παθ. σημασ.) ἐσκέμμην, συντελ. μέλλ. (με παθ. σημασ.)
ἐσκέψομαι.]
ἀνάβηθι: β΄ ενικό πρόσωπο, προστακτικής
αορίστου του ρήματος ἀναβαίνω
[ἀναβαίνω, πρτ. ἀνέβαινον, μέσ. μέλλ. μ’ ενεργ. σημασ. ἀναβήσομαι, αόρ. β΄ ἀνέβην, πρκμ. ἀναβέβηκα, υπερσ. ἀνεβεβήκειν.]
Χρονική
αντικατάσταση:
Εν. σκοπεῖσθε & σκοπεῖτε ἀνάβαινε
Πρτ. --- ---
Μελ. --- ---
Αορ. σκέψασθε ἀνάβηθι
Πρκ. ἔσκεφθε ἀναβεβηκώς ἴσθι
Υπερ. --- ---
Εγκλιτική
αντικατάσταση:
Ον. ἐσκέψασθε ἀνέβης
Υπ. σκέψησθε ἀναβῇς
Ευκ. σκέψαισθε
ἀναβαίης