Γιατί οι
άνθρωποι λοιπόν χρησιμοποιούν τη βία;
Η βία
αποτελεί την πιο προχωρημένη και
ακρότατη εκδήλωση της επιθετικότητας. Οι
άνθρωποι την χρησιμοποιούν γιατί τους
κάνει να νιώθουν «ανώτεροι». Να διαχωρίζονται σε ισχυρούς και μη.
Για τον λόγο αυτό πάντα πίστευα πως και ο οίκτος
έχει συγγένεια με τη βία, γιατί προέρχεται από το ίδιο ακριβώς αίσθημα άντλησης
«ανωτερότητας» .
Η χρήση της βίας προς τον αδύναμο και ανυπεράσπιστο, η χρήση της βίας από τους πολλούς προς τον
έναν, είναι ότι πιο απάνθρωπο συναίσθημα συναντούμε στην καθημερινότητα μας αλλά και σε ολόκληρο
τον πλανήτη. Καθημερινά μέσα από τα
Μ.Μ.Ε, οι εικόνες που προβάλλονται είναι εικόνες ωμής βίας , οι οποίες εθίζουν
τον άνθρωπο να την δεχτεί ως κάτι φυσιολογικό. Η βία αυτή πηγάζει από εσωτερικά κενά, ανασφάλειες, που προσπαθεί κάποιος βίαια να
κρύψει και κατ’ επέκταση συμφέροντα.
Συμφέροντα που στον βωμό του
χρήματος η Βία "θεοποιείται". Αξίες
που καταπατώνται για την απόκτηση εξουσίας και υποθάλπουν την βία.
Είναι
έκδηλο ότι η
βία ενυπάρχει με τον πολιτισμό. Όσον αφορά τον υλικό
πολιτισμό η παραγωγή όπλων αποτελεί ένα προσελκυστικό μέσο για την αντιμετώπιση των εχθρών, του οποίου η
εξέλιξη έχει άμεση σχέση με την ανάπτυξη
της.
Δυστυχώς, στο
βωμό των ιδεών όσο πιο πολλά είναι τα «θύματα» τόσο πιο λαμπρές είναι οι αξίες. Αν κάνουμε μια αναδρομή στο παρελθόν θα δούμε
ότι η βία δεν έλειψε από καμιά ιστορική περίοδο , απλά στην εποχή μας έχει αποκτήσει μια νέα ποιότητα. Η χρήση των
σύγχρονων τεχνικών μέσων, η ιδεολογία, η σύγχυση που γεννά η
παραπληροφόρηση, συγκαλύπτουν την
σύγχρονη βία και όταν
όλα αυτά τα μέσα αποδεικνύονται
ανεπαρκή…
Την θέση τους
παίρνουν οι κοινωνικές αναταραχές, οι πόλεμοι, και η τρομοκρατία, που είναι οι συνηθέστερες εκφάνσεις της σήμερα, με πρόσφατο και
οδυνηρό γεγονός την τρομοκρατία στο Παρίσι.
Η έκρηξη
όλων αυτών των περιστατικών βίας στην
εποχή μας, δεν είναι τυχαία. Οι σύγχρονες συνθήκες ζωής την ευνοούν.
Ο σεβασμός στην ανθρώπινη ζωή, η ηθική έχουν παραγκωνιστεί μπροστά
στην κάθε είδους εκτόνωση βίας. Ο
φανατισμός, οι εθνικές , πολιτικές
και ιδεολογικές διαφορές , ο ανταγωνισμός , το «όραμα του εύκολου πλουτισμού» την καλλιεργούν.
Στην εποχή
μας το απόφθεγμα του Μακιαβέλι «ο σκοπός
αγιάζει τα μέσα» βρίσκει την πλήρη εφαρμογή του.
Η παγκόσμια οικονομική κρίση, η φτώχια, η
ανασφάλεια, ο φόβος, όσο θα επιδεινώνονται
τόσο θα αυξάνονται τα φαινόμενα βίας.
Αν «κοιτάξουμε» γύρω μας, θα συνειδητοποιήσουμε ότι
οι ρυθμοί ζωής, το άγχος, η αποξένωση, η χαλάρωση των ηθικών αξιών ,του
οικογενειακού θεσμού, «πνίγουν» τον
άνθρωπο και τον ωθούν σε βίαιες αντιδράσεις.
Για να σταματήσει να υπάρχει βία, σημαντικό ρόλο
παίζει η πολιτιστική καλλιέργεια του ανθρώπου, η παιδεία, καθώς και η συνειδητοποίηση, ότι ο σεβασμός στον
συνάνθρωπο είναι η σημαντικότερη αξία.
Όταν ο άνθρωπος αποκτήσει γνώσεις για την κοινωνία, την φύση , όταν
αναλογιστεί τα ξεσπάσματα της βίας, τι αποτελέσματα έχουν, ίσως τότε να απαλλαγούμε
από αυτήν.
Για να πάψει να υπάρχει βία..
θα πρέπει οι άνθρωποι να επιστρατεύσουν την λογική
τους, να κατευνάσουν τα πάθη τους, και να συνειδητοποιήσουν ότι «η βία φέρνει
βία» και τα κέρδη είναι λιγότερα από τις απώλειες.
Δεν
είναι δυνατόν λοιπόν, να θέλουμε να μεταβάλλουμε τον κόσμο
όταν δεν γνωρίζουμε την ίδια την κοινωνία και το πώς να την μεταμορφώσουμε.
Δεν είναι δυνατόν να μιλάμε για αλλαγή,
καταστρέφοντας και λεηλατώντας. Δεν
είναι ούτε οι βόμβες, ούτε η
τρομοκρατία, ούτε κάθε εκδήλωση μορφής βίας που θα επιφέρουν
την αλλαγή, αλλά η λογική, η ορθή σκέψη, με μια λέξη,
η πνευματική
καλλιέργεια και, μερικές φορές, η φαντασία!
Aρθογράφος:
‘Εφη Γαρεφαλάκη
