Η θετική του σκέψη και η αισιοδοξία...

 

Καθόταν σε ένα πάρκο με σκυμμένο το κεφάλι, σκεπτικός. Το πάρκο ήταν γεμάτο κόσμο, κι όμως εκείνος έμοιαζε πιο μόνος από ποτέ. Αναλογιζόταν τη μέχρι τότε ζωή του. Είχε φτιάξει μία σπουδαία επιχείρηση και για πολλά χρόνια απολάμβανε τους καρπούς των κόπων του. Τώρα όμως ήταν βουτηγμένος στα χρέη, οι προμηθευτές και οι τράπεζες των κυνηγούσαν και η κάποτε λαμπρή του επιχείρηση κινδύνευε σοβαρά από χρεοκοπία.

 

Ένας γέρος τον πλησίασε: «Τι έχεις; Φαίνεσαι τόσο θλιμμένος, που οι σκέψεις σου θα μπορούσαν να γεμίσουν με σύννεφα τον πιο ηλιόλουστο ουρανό.. !»

 

Όταν ο σκεπτικός άνδρας διηγήθηκε στον ηλικιωμένο άγνωστο την ιστορία του, εκείνος του απάντησε: «Νομίζω ότι μπορώ να σε βοηθήσω!», έχωσε το χέρι στη τσέπη, έβγαλε ένα μπλοκ επιταγών και του έδωσε μία: «Σε ένα χρόνο από τώρα, θα τα ξανά πούμε εδώ! Ίδια μέρα, ίδια ώρα! Πάω στοίχημα ότι θα μου επιστρέψεις αυτή την επιταγή, όπως είναι!». Έπειτα ο γέρος του γύρισε την πλάτη και εξαφανίστηκε.

Ο άνδρας κοίταξε την επιταγή και προς έκπληξή του είδε ότι πάνω της είχε το ποσό των 2.000.000 ευρώ καθώς και το όνομα του γέροντα, που ήταν ένας από τους γνωστότερους επιχειρηματίες της χώρας.

 

Πήρε την επιταγή και τράβηξε για το γραφείο του. Εκεί έβαλε την επιταγή στο χρηματοκιβώτιο , είχε αποφασίσει να μην τη χρησιμοποιήσει αλόγιστα. Έπειτα, άνοιξε το παράθυρο να μπει φρέσκος αέρας και έκατσε να σκεφτεί. Σκεφτόταν για ώρες, μέρες… ώσπου αποφάσισε, ότι έχοντας το στήριγμα αυτής της επιταγής μπορούσε να κάνει οτιδήποτε. Άρχισε να σκέφτεται και να ανακαλύπτει έξυπνους τρόπους για να ξεχρεώσει, χωρίς να χρειαστεί να χρησιμοποιήσει εκείνα τα χρήματα. Το μόνο που χρησιμοποίησε ήταν η θετική του σκέψη και η αισιοδοξία. 

 

Έτσι και τα κατάφερε. Μετά από ένα χρόνο, ξανά βρέθηκε στο πάρκο, την ίδια μέρα και ίδια ώρα. Ήταν και ο γέρος εκεί: «Σε ευχαριστώ! Χάρη σε εσένα τα κατάφερα.. Αν δεν είχαμε γνωριστεί, εκείνη τη μέρα και αν δεν μου έδινες εκείνη την επιταγή που τώρα σου επιστρέφω..ίσως τώρα…», μα ξαφνικά μία νοσοκόμα που έτρεξε προς το μέρος τους, τους διέκοψε: « Με συγχωρείτε αν σας ενόχλησε ο κύριος.. Έχει άνοια, συνεχώς το σκάει από το γηροκομείο και συστήνεται στον κόσμο σαν γνωστός επιχειρηματίας.!»

 

Ο νεότερος άνδρας δεν μπορούσε να πιστέψει στα αυτιά του. Όλο αυτό τον καιρό, έκανε επενδύσεις, αγόραζε και πουλούσε προκειμένου να σώσει την επιχείρησή του, νομίζοντας ότι είχε 2.000.000 ευρώ στην άκρη για κάτι έκτακτο, ενώ στη πραγματικότητα δεν είχε απολύτως τίποτα. Το μόνο που είχε ήταν βούληση, πίστη στον εαυτό του και θετική σκέψη. Αυτά ήταν το στήριγμα του και όλη του η περιουσία για ένα χρόνο…